Текст песни Набудзь Бульбы - Дзьве пілы
Просмотров: 5
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
На этой странице находится текст песни Набудзь Бульбы - Дзьве пілы, а также перевод песни и видео или клип.
|
Каля сяла Сустрэлася з пілой піла. Адна, як срэбра, ззяе, А другая — Зусім іржавая была. I вось, як кажуць, слова к слову, Сяброўкі завялі размову. — Галубанька, не пазнаю! Скажы мне, родная сястрыца, Як ты сумела заіскрыцца? — А я да сонейка ўстаю I ў лесе ці на рыштаванні З людзьмі працую да змяркання. У тым і ўвесь сакрэт, Што я адшліфавалася як след. — Ну, праца не па мне, я лепей паляжу, Ці пад страхой дзе-нібудзь павішу, Чым дрэва пілаваць у зімнія завеі. Ты мне адно, сястра, скажы — Як трэба ратавацца ад іржы? — Дык і дзіцё ж малое разумее, Што нават сталь без працы іржавее! Смотрите также:Все тексты Набудзь Бульбы >>> |
|
Near the village
Met the saw saw.
One, like silver, shines,
And the other -
It was completely rusty.
And here, as they say, word for word,
The friends started a conversation.
- Dove, I do not know!
Tell me, dear sister,
How did you manage to sparkle?
- And I get up to the sun
And in the woods or on scaffolding
I work with people until dusk.
That's the whole secret,
That I polished properly.
- Well, the work is not for me, I'd better lie down,
Or under the threat of hanging somewhere,
Than a tree to saw in winter blizzards.
You tell me one thing, sister -
How to get rid of rust?
- So the little child understands,
That even steel easily rusts!
