Текст песни Артур Месчян - вороветев сирелем ес
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
Երբ որ մաղում եմ մեկ առ մեկ բոլոր անցած իմ տարիները, Թափվում են ցած, ավազի պես, օրերի շարքը անտարբեր Եվ վերանում են մոռացված կյանքը կերտող դատարկ բաները, Ցանցի վրա միայն մնաց տեսիլքը քո բյուրեղացած: Դա էլ կանցնի գուցե մի օր և կփակվեն ցավոտ վերքերը, Եվ կփրկվեն տունկերը մեր համատարած այս ցամաքից, Եվ նվիրված պատրանքներից, նա էր միակ օրհնված արժեքը, Որ կպահեմ մինչև ճամփիս վերջ, որովհետև սիրել եմ ես: Ես ձանձրացա իմ երգերից, կորցրեց կիթառս իր իմաստը, Չնվաղեց երբեք հոգիս, չկարգվեցի ես ծաղրածու, Ծուռ ու շիտակ կյանքիս ճամփին, չճարպոտեց երբեք իմ սիրտը, Եվ կատարվեց կյանքս կարծես, որովհետև սիրել եմ ես: Մոլորվեցին ձայները մեր և խզվեցին ձայնալարերը, Եվ կորցվեցին աղմուկներում, վերջին ճիչերը խլացա& Смотрите также:
Все тексты Артур Месчян >>> |
|
Когда я просеиваю один за другим все мои прошлые годы,
Они падают, как песок, равнодушны к дню
И пустые вещи, которые составляют забытую жизнь, исчезают,
Только видение вашего кристалла осталось на решетке.
Это, вероятно, займет один день, и болезненные раны будут закрыты,
И растения будут спасены от этой широко распространенной земли,
И из иллюзий он был единственной благословенной ценностью,
Это я сохраню до конца моего путешествия, потому что люблю тебя.
Мне надоели мои песни, я потерял смысл в гитаре,
Это никогда не ранило мою душу, я не справился с клоуном,
На пути к искривленной и честной жизни мое сердце никогда не распухало,
И моя жизнь, кажется, произошла, потому что я любил это.
Наши голоса сбились с пути, и наши голоса были отрезаны,
И потерянные в шуме, последние крики были приглушены &