• А
  • Б
  • В
  • Г
  • Д
  • Е
  • Ж
  • З
  • И
  • К
  • Л
  • М
  • Н
  • О
  • П
  • Р
  • С
  • Т
  • У
  • Ф
  • Х
  • Ц
  • Ч
  • Ш
  • Э
  • Ю
  • Я
  • A
  • B
  • C
  • D
  • E
  • F
  • G
  • H
  • I
  • J
  • K
  • L
  • M
  • N
  • O
  • P
  • Q
  • R
  • S
  • T
  • U
  • V
  • W
  • X
  • Y
  • Z
  • #
  • Текст песни янка купала - Прарок

    Просмотров: 74
    0 чел. считают текст песни верным
    0 чел. считают текст песни неверным
    На этой странице находится текст песни янка купала - Прарок, а также перевод песни и видео или клип.
    Сярод маны, сярод насмешкаў,
    Знак нейкі тулячы к грудзям,
    Ішоў прарок пясчанай сцежкай
    З навукай новаю к людзям.

    Праціўны вецер лез у вочы
    I плачам пеў, як дзіцянё,
    Звяр'ё зубамі йграла ўночы,
    Днём выла ў небе груганнё.

    А ён, не знаючы граніцаў,
    Ішоў, хістаючысь наўслонь;
    Агонь біў толькі з-пад зраніцаў,
    Вялікіх праўд святы агонь.

    Душа палала дзіўным жарам,
    Бы з зораў выснутая ніць,
    Што свет магла б сваім пажарам
    Абвіць і к сонцу ўваскрасіць.

    Ужо з сваім аклічным словам
    Прарок далёка быў вядом,
    Народу шмат збудзіў к дням новым,
    Даў славу братнюю братом.

    Аж так дасяг – аквечан хвалай –
    Зямлі забранай сумных хат,
    Дзе царства цемры панавала,
    Дзе сілу ўзяў над катам кат.

    Народ змарнеўшы таго краю
    Свайго нат імені не знаў,
    Як непатрэбшчына якая,
    Гібеў на свеце і канаў.

    Галовы людзі пахіліўшы,
    Зямлю капалі, як краты,
    Ўтапіўшы ў мёртвай ночнай цішы
    Усе жаданні яснаты.

    Прарок – пасол святла – ў загону
    Людзей убачыўшы такім,
    Маячыць стаў ім, як шалёны,
    Прарочым голасам сваім:

    «Паўстаньце, рабскія натуры,
    Пакіньце свой адвечны сон,
    Загаманіце віхрам, бурай,
    Каб ажна дрогнуў ваш палон!

    Глядзіце: прадзедавы косці
    Ў зямлю калісь за вас ляглі,
    А вы, як збэшчаныя госці,
    Пракляццем сталі той зямлі.

    Дзе вашы песні жыватворны?
    Дзе ў вас прарокі й дудары,
    Што над пагібельнасцяй чорнай
    Віталі б полымем зары?

    Забылі ўсё, згубілі долю,
    Змяшалі славы цвет з гразёй
    I запрадаліся ў няволю,
    З душой і скурай счэзлі ў ёй.

    Пара у рукі браць паходні,
    Ўставаць, ісці, ноч рассвятляць!
    Бо што не возьмеце сягоння,
    Таго і заўтра вам не ўзяць.

    Назло крывавым перашкодам
    Скідайце ёрмы, клічце сход,
    I дайце знаць другім народам,
    Які вы сільны йшчэ народ!

    За мной, за мной, забраны людзе!
    Я добрай доляй послан к вам
    I знаю, што было, што будзе,
    I вас у крыўды не аддам».

    Так гаварыў і з рабства клікаў
    Людзей на волю той прарок,
    Ждучы з трывогаю вялікай
    Ад іх адказу неўнарок.

    А людзі, глянуўшы на сонца,
    Адказ казалі грамадой:
    – Па колькі ж нам дасі чырвонцаў,
    Калі мы пойдзем за табой?

    Дарэвалюцыйныя вершы 1912

    Смотрите также:

    Все тексты янка купала >>>

    Опрос: Верный ли текст песни?
    Да Нет