Текст песни Aid - Kagiz gemiler
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
|
Həyat qəribədir, mən lap qəribəyəm Həyat dərs, mən dərsdən qaçan tələbəyəm Sən müəllimsən, mənə öyrətdin yalanı Bu tilsim, bu hisslər saxladı zamanı Bakı oldu oyuncaq şəhər, biz uşaq Həyat karusel, əyləncə, tamaşa Sən mənə öyrətdin səbəbsiz gülməyi Mən sənə öyrətdim dəli kimi sevməyi Həyat qəribəydi, biz lap qəribəydik Həyat dərs, biz dərsdən qaçan tələbəydik Gündüzlərdən isti idi bizim gecələr Cümlələr bir sözlü, sözlərimiz hecalar Mahnılar daha doğma, ruhumuz daha təmiz Susurdu dodaqlar, danışırdı gözlərimiz İndiki hisslərimiz ərimiş şam kimi Tapdaladın məni, qucaqladım izlərini Kağız gəmilər necə tab gətirsin bu qədər böyük dalğalara? Batanda kağız gəmilər uşaqlar başlayır onlara baxıb ağlama Sən də ağladın, son məktubunda yazanda sevmirsən məni Mənim də qəlbim sənin dəniz gözlərində kağızdan bir gəmi Həyat qəribəydik, biz lap qəribəydik Biz uşağıydıq, sadəlövh körpəydik Həyat aldadır, biz necə inanırdıq Axı deyirdi: dostlar, əsl sevgi nağıldı Biz arzu sahilində qumdan saraylar tikirdik Bütün dünyanın acığına ürəkdən sevirdik! Təyyarələr ayırırdı, yollar ayırırdı Uçurumlar arasında ipək körpülər çəkirdik Biz inanırdıq və bu inam bizi aparırdı Güc verirdi ümidlər və sevgimiz dayanırdı Pul, valideynlər, sərhədlər, qadağalar Biz uçurduq göylərdə, onlar aşağıda qalırdı Yadına gəlir düzəltmişdik kağızdan gəmi? İçində yazıb, sevirəm, mən sevirəm səni Bıraxdıq dənizə ki, o üzsün əbədi Ama gələn ilk dalğa batırdı gəmini Kağız gəmilər necə tab gətirsin bu qədər böyük dalğalara? Batanda kağız gəmilər uşaqlar başlayır onlara baxıb ağlama Sən də ağladın, son məktubunda yazanda sevmirsən məni Mənim də qəlbim sənin dəniz gözlərində kağızdan bir gəmi Kağız gəmilər necə tab gətirsin bu qədər böyük dalğalara? Batanda kağız gəmilər… Sən də ağladın… Sevmirsən məni… Sən, sən sevmirsən məni. Смотрите также:Все тексты Aid >>> |
|
Жизнь странная, я странная
Жизнь - это урок, я студентка, сбегающая из школы
Ты учитель, ты научил меня лжи
Во время этого заклинания эти чувства сохраняли
Баку стал игрушечным городом, мы дети
Карусель жизни, веселье, зрелище
Ты научил меня смеяться без причины
Я научил тебя любить как сумасшедший
Жизнь была странной, мы были очень странными
Жизнь - это урок, мы были учениками, сбежавшими из школы
Наши ночи были теплее дней
Предложения - одно слово, наши слова - слоги
Песни роднее, душа чище
Наши губы молчали, наши глаза говорили
Наши настоящие чувства подобны расплавленной свече
Ты меня топтал, я следы обнял
Как бумажные кораблики могут противостоять таким большим волнам?
Когда бумажные кораблики тонут, дети начинают смотреть на них и плакать
Ты тоже плакал, ты меня не любишь, когда пишешь в своем последнем письме
Мое сердце - бумажный корабль в твоих морских глазах
Жизнь была странной, мы были очень странными
Мы были детьми, наивными младенцами
Жизнь обманчива, как мы считали
Ведь он сказал: друзья, настоящая любовь - это сказка
Мы построили песчаные дворцы на берегу мечты
Мы любили боль всего мира!
Самолеты разделены, дороги разделены
Мы построили шелковые мосты между скалами
Мы верили, и эта вера привела нас
Это дало нам силы, наши надежды и наша любовь прекратились
Деньги, родители, границы, ограничения
Мы летели в небе, они остались внизу
Помните, мы сделали корабль из бумаги?
Я написал внутри, я люблю, я люблю тебя
Мы оставили его в море, чтобы он плавал вечно
Но первая волна потопила корабль
Как бумажные кораблики могут противостоять таким большим волнам?
Когда бумажные кораблики тонут, дети начинают смотреть на них и плакать
Ты тоже плакал, ты меня не любишь, когда пишешь в своем последнем письме
Мое сердце - бумажный корабль в твоих морских глазах
Как бумажные кораблики могут противостоять таким большим волнам?
Бумажные кораблики на закате…
Ты тоже плакал ...
Ты меня не любишь ... Ты, ты меня не любишь.
