Текст песни Kavitch - Spitak Ejerum
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
ի սկզբանէ պարտված էն մարտերում որոնց մեջ երբեք չես մասնակցի միշտ ամեն ինչ բայց կիսատ ու քիչ ու միշտ ինչ-որ բանն էն չի նա չկա ոչ մի տեղ լույսը, հույսի պես, լուսինը նետել ա ցած, որտեղ դու մոռացված չես նկատում երկինքը, տանիքն աստղազարդ, մատներդ հիշում են դեռ նրան սպիտակ էջերում սկսի վերջից որ իմանաս ուր ես հասնելու դժվար ա ասել երբ ունես լիքը բան լռելու ու նա չկա ոչ մի տեղ պահի շունչդ, հաշվի մինչև տասը կարծես դու փակված ես քո մեջ ու աշխարհի հետ կապ չունես լույսը, հույսի պես, լուսինը նետել ա ցած, որտեղ դու մոռացված էլ չես ժպտում դու կկորես օրերի պես ու կհիշվես վերջին պահին երբ ամեն ինչ պտի փոխվի ու պոկվի թելը ինչքան հեշտ կլիներ եթե շշերի պես ջարդվեին հուշերը նորից իջնում ա ցած գիշերը գրկում ա քաղաքը հոգնած որտեղ բոլոր ճանապարհերը հիշում են քեզ իր ձեռքը բռնած լույսը, հույսի պես, լուսինը նետել ա ցած, որտեղ դու մոռացված չես նկատում երկինքը, տանիքն աստղազարդ, մատներդ հիշում են դեռ նրան սպիտակ էջերում Смотрите также:
Все тексты Kavitch >>> |
|
lost from the beginning
in those battles you will never take part in
always everything but incomplete and less
and it's not always something
he is nowhere
light, like hope, throwing the moon down,
where you don't notice it
the sky, the star-studded roof,
your fingers still remember him
on white pages
start from the end to know where you are going to get
It's hard to say when you have a lot to keep quiet about
and he is nowhere
hold your breath, up to ten
it looks like you're locked in
and you have nothing to do with the world
light, like hope, throwing the moon down,
where you're not smiling too
you will be lost like days
and you will remember the last moment
when everything has to change
and a thread of thread
how easy it would be
if the memories were broken like bottles
it goes down again at night
the city is tired
where all the roads
they remember you holding your hand
light, like hope, throwing the moon down,
where you don't notice it
the sky, the star-studded roof,
your fingers still remember him
on white pages