Текст песни Mixalis Xatzigiannis - Xeimonas
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
|
Зима, и как следует одеться (надо) мне Вечером, который настает, И какую-то ошибку, которую я должен своему телу, Разум не принимает. И если я уйду отсюда, С тобой с трудом я заканчиваю, Внутри себя я тебя держу Словно что-то правильное. Но ты постоянно у меня выигрываешь, В жизни ты побеждаешь, Сурово далеко от меня уходишь, Но еще более сурово возвращаешься. Зима, окна открыты, Но я уже заболел, Ты знаешь хорошо, что впереди у абсурдов О цене я не спросил. И если я уйду отсюда, Изменю лицо как вор, Внутри себя я тебя держу Словно что-то правильное. Είναι χειμώνας κι όπως πρέπει θα ντυθώ το βράδυ που έρχεται. Και κάποιο λάθος που στο σώμα μου χρωστώ ο νους δεν το δέχεται. Κι αν φύγω από δω με σένα δύσκολα τελειώνω, μέσα μου σε κρατώ λες κι είσαι κάτι σωστό. Μα εσύ συνέχεια με κερδίζεις για μια ζωή νικάς Σκληρά μακριά μου φεύγεις μα πιο σκληρά γυρνάς Είναι χειμώνας τα παράθυρα ανοιχτά μα ήδη αρρώστησα. Ξέρεις καλά πως στα παράλογα μπροστά το κόστος δε ρώτησα. Κι αν φύγω από δω θα αλλάξω πρόσωπο σαν κλέφτης. Μέσα μου σε κρατώ λες κι είσαι κάτι σωστό. Смотрите также:
Все тексты Mixalis Xatzigiannis >>> |
|
Winter, and how to dress (needed) to me
In the evening that comes
And some kind of mistake I have to my body,
Mind does not accept.
And if I leave here,
With you with difficulty I finish,
Inside myself I hold you
As if something is right.
But you constantly win me,
In life you win,
Surgo far away from me,
But even more sternly come back.
Winter, windows are open
But I already got sick,
You know good that ahead of the absurds
I did not ask about the price.
And if I leave here,
Change my face like a thief
Inside myself I hold you
As if something is right.
Είναι χειμώνας κι όπως πρέπει θα ντυώέ το βάάδυ που έρχεται.
Και άάποιο λάθος που στο σώμα μου χρωστώ ο νοςς Δεν το Δέχεται.
Κι αν φύγω από Δω με σένα Δύσκολα τελειώνω,
έέσα μου σε κρατώ λες κι είσαι κάτι σωστό.
Μα εσύ Συνέχεια με κερδίίεςς
για μια ζωή νικάς
Σκληρά μακριά μου φεύγεις
μα πιο σκληρά γυρνάς
Είναι χειμώνας τα παράθυρα ανοιχτά μα ήδη αρρώστησα.
Ξέρεις καλά πως στα παράλογα μπροστά το κόστος δε ρώτησα.
Κι αν φύγω από δω θα αλλάξω πρόσωπο σαν κλέφτης.
Έέσα μου σε κρατώ λες κι είσαι κάτι σωστό.
