Текст песни Piosenki biesiadne - Ballada o Wisniewskiej
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
|
Ballada o jednej Wiśniewskiej Żyli w pałacu hrabia z hrabinom, On zwał się Rodryg, ona Franceska, A w drugim domu za ich melinom Mieszkała sobie jedna Wiśniewska. Niewinne serce miała hrabina I taką duszę pieskom-niebieskom; A on był łajdak i straszna świnia I pitigrilił się z tom Wiśniewskom. Biedna hrabina łzamy płakała, Z ciągłej żałości wyschła na deskie I na kolanach męża błagała: "Odczep się, draniu, od tej Wiśniewskiej". Próżno chodziła z hrabią na udry, Na próżno klęła swą dolę pieskom, On ciągle ganiał do tej łachudry I szeptał czule: "O, ty, Wisniewsko". Aż raz hrabina miecz zdjęła z ściany, Zmierzyła hrabię okiem królewskiem: "Siedź tu - powiada - ty w łeb drapany, Dzisiaj nie pójdziesz do tej Wiśniewskiej". On zaś będący pod ankoholem, Czyli, jak mówią, zalany w pestkie, Wyrżnął hrabinie bez antresolę I dawaj gazu do tej Wisniewskiej! Biedna hrabina padła na dywan, Cała zalała się krwiom niebieskom, A gdy już czuła, że dogorywa, Rzekła: "Poczekaj, o ty, Wiśniewsko!" Potem się odbył pogrzeb wspaniały, Hrabia nad grobem uronił łezkie. Strasznie się martwił przez dzionek cały, A na noc - gazu! do tej Wiśniewskiej. Wtedy hrabina z mogiły wstała, Wyrwała z trumny sękatom deskie, Poszła za hrabiom, na śmierć go sprała I rozwaliła łeb tej Wiśniewskiej. Chociaż lebiegi grzeszyli tyle I na nich w końcu też przyszła kryska. Teraz kimają w jednej mogile: Hrabia, hrabina i ta Wiśniewska. Смотрите также:
Все тексты Piosenki biesiadne >>> |
|
Баллада о jednej Wiśniewskiej
Żyli W pałacu hrabia г hrabinom,
На zwał się Rodryg, ONA Франческа,
W drugim Дому ZA Ich melinom
Mieszkała sobie Jedna Wisniewska.
Niewinne Серце miała hrabina
Я така duszę pieskom-niebieskom;
На Быль łajdak я straszna świnia
Я pitigrilił się г Том Wiśniewskom.
Biedna hrabina łzamy płakała,
Z ciągłej żałości wyschła на deskie
Я на kolanach Межа błagała:
И Quot; Odczep się, draniu, OD тедж Wiśniewskiej и Quot ;.
Próżno chodziła г hrabią на Удри,
На próżno klęła SWA Dole pieskom,
На ciągle ganiał сделать TEJ łachudry
Я szeptał czule: & Quot; O, ты, Wisniewsko и Quot ;.
AZ Раз hrabina miecz zdjęła г ściany,
Zmierzyła hrabię okiem królewskiem:
И Quot; Siedź ту - powiada - Ты ж Леб drapany,
Dzisiaj ние pójdziesz сделать TEJ Wiśniewskiej & Quot ;.
На зас będący-под ankoholem,
Czyli, Як mówią, zalany W pestkie,
Wyrżnął hrabinie Без antresolę
Я DAWAJ GAZU же TEJ Wisniewskiej!
Biedna hrabina падла на dywan,
Кала zalała się krwiom niebieskom,
Гды już czuła, że dogorywa,
Rzekła: & Quot; Poczekaj, о ты, Wiśniewsko и Quot;!
Потеме się odbył pogrzeb wspaniały,
Hrabia над grobem uronił łezkie.
Strasznie się martwił przez dzionek Cały,
На НОК - GAZU! у TEJ Wiśniewskiej.
Wtedy hrabina г mogiły wstała,
Wyrwała г trumny sękatom deskie,
Poszła ZA hrabiom, на śmierć перейти sprała
Я rozwaliła Леб TEJ Wiśniewskiej.
Chociaż lebiegi grzeszyli мозоль
Я на нич W końcu też przyszła Kryska.
Teraz kimają W jednej Мог:
Hrabia, hrabina я та Wisniewska.
