Текст песни QaraKesek - Амалсыз
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
|
Жасыңды төгіп жасырын қаласың ба, Жападан жалғыз жалғыздар қаласында? Алыс жақтарға қанат қаға алмай қалмашы, Қалған аққудай тартылған көлдің жағасында. Арада көпір бар секілді пышақтың жүзіндей, Үміт лезде үзілді, тұра алмады үзілмей. Өте алмадым, өте алмадың сен де, Амалсыз үнсіздікте қала берген екі пенде. Мен сені іздемеген күнім болмаған, Мен сені сұрап келем күн-түн, айдан, жылдардан. Табылмағаныңды-ай, таба алмағанымды-ай, Бастап тұрған бағын бағаламаған екі сормаңдай. Біз емес, біздің нәпсіміздің қалауы болды, Нәпсі жаман, жаным, бұтыңа қарауыл бол. Байқамасаң, қате аяғыңның астында, Өзің кінәлісің, өзіңе біреулерді қас қылмашы, иә ма? «Ойландым» дейсің, айтшы, не ойладың, «Ойнадым» дейсің, айтшы, неге ойнадың? Кім, айтшы, сенің алдыңда қазір, а, жетісіп тұр, Сенің сөйлеп жатқан сөздерің миымды cігіп тұр. Өмірге бір келеміз, дұрыс сөйлесуге жарамадық, Уақыт өтті, х*ле, жоғалуда бар амалым. Жайын айта ма басыңдағы орамалдың Сен сенетін, сыйынатын жұлдыз-жорамалың. Мен саған не айтқым келгенін қазір жобаладың, Кейде-кейде дейтін шығарсың «Өлеңіңмен жоғал әрі!». Уақыт өлтіреді, сосын мен де жоғаламын, Менен кейінгілер - ауыр ой зобалаңы. Мен сені іздемеген күнім болмаған, Мен сені сұрап келем күн-түн, айдан, жылдардан. Табылмағаныңды-ай, таба алмағанымды-ай, Бастап тұрған бағын бағаламаған екі сормаңдай. Мен сені іздемеген күнім болмаған, Мен сені сұрап келем күн-түн, айдан, жылдардан. Табылмағаныңды-ай, таба алмағанымды-ай, Бастап тұрған бағын бағаламаған екі сормаңдай. Ай-ай-ай-ай-ай-ай... Смотрите также:Все тексты QaraKesek >>> |
|
Спрячешься ли ты,
Один в городе одиночества?
Не оставайся неспособным улететь в далекие места,
Оставаясь, как лебедь на берегу озера, которое разрушили.
Как мост между нами, как лезвие ножа,
Надежда была оборвана в одно мгновение, она не могла устоять, не разбившись.
Я не мог пройти, ты тоже не мог пройти,
Два человека, которые молчали, ничего не делая.
Не было ни дня, чтобы я не искал тебя,
Я спрашивал тебя днем и ночью, месяцем и годом.
О, если бы ты меня не нашел, о, если бы ты не смог меня найти,
Как две свиньи, которые не оценили созданное ими богатство.
Дело было не в нас, дело было в наших желаниях,
Твои желания плохи, дорогая, береги свои ноги.
Если ты не замечаешь, то под ногами у тебя что-то не то.
Это твоя вина, не наживай врагов среди других, хорошо?
Ты говоришь: «Я думал», скажи мне, что ты думал?
Ты говоришь: «Я играл», скажи мне, почему ты играл?
Кто, скажи мне, сейчас перед тобой? Ах, хватит.
От твоих слов у меня болит голова.
Мы появляемся на свет один раз, мы не способны говорить как следует.
Время прошло, черт возьми, мой единственный выход — исчезнуть.
Можешь просто сказать мне, что шарф на твоей голове…
Твой амулет в форме звезды, в который ты веришь, которому поклоняешься…
Ты спроецировал то, что я хотел тебе сказать сейчас…
Иногда ты, наверное, говоришь: «Затеряйся в своей поэзии!».
Время убивает, и тогда я тоже исчезаю.
Те, кто приходит после меня, — это бремя тяжелых мыслей.
Не было ни дня, чтобы я не искал тебя,
я искал тебя день и ночь, месяц и год.
О, чего ты не нашел, о, чего ты не смог найти,
Как две свиньи, которые не оценили начало сада.
Не было ни дня, чтобы я не искал тебя,
я искал тебя день и ночь, месяц и год.
О, чего ты не нашел, о, чего ты не смог найти,
Как две свиньи, которые не оценили начало сада.
О-о-о-о-о-о...
