Текст песни Ерлан Рыскали - Касым Аманжолов Озим туралы
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
|
Өзге емес, өзім айтам өз жайымда,Жүрегім жалын аткан сөз дайында.Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді Тербетіп, тулатып бір қозғайын да… Аманжол Рақымжанның Қасымымын,Мен қалған бір атаның ғасырымын.Біреуге жұртта қалған жасығымын,Біреуге аспандағы асылымын.Шарлаған жолым жатыр жер бетінде,Көрінер көлеңкесі келбетімде. Қай жерде үзіледі қайран сапар, Түйін боп өмірімнің бір шетінде? Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап,Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ? Немесе бастармын ба екінші өмір,Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап? Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім,Көре алмай көп жерінді мен кетемін.Арпалыс алақұйын заманалар Арбасып тұрып алды, мен не етемін?! Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға, Көп күттім, көп тіледім құмарлана.Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім,Алыстан көрінгенмен мұңарлана. Сен неткен бақытты едің, келер ұрпак, Қараймын елесіңе мен таңырқап.Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде, Көрпемді мен жатармын қырда қымтап. Жүзінде кәрі жердің әжімі көп, Ізімді табарсындар әзер іздеп.Оқырсың сонда, мүмкін, бұл жырымды,« Досың да, туысың да біздерміз», – деп. Ризамын туғаныма адам болып,Өкінбен қаламын деп бір күн солып.Адамзат сапарының мейманымыз Бір мезет жер бетіне кетер соғып. Екі көз – екі жұлдыз мандайдағы,Көруші ең қүбылысты кай-кайдағы.Япырмай, сен де бір күн сөнермісің Қап-қара түнек болып маңайдағы?! Өкінбен мен де бір күн өлемін деп,Өкінем ұқсата алмай келемін деп.Күніне жүз ойланып, мың толғанам,Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп.Барым да, бақытым да осы өлеңім,Жақыным, жүрегімнің досы өлеңім.Өмірге келгенім жоқ бостан-босқа,Мен қайтіп босқа жасап, босқа өлемін?! Гүрілдеп жалын атқан кеудем – көрік, Сөз соғам құлашымды еркін керіп.Суарып шынықтырам күйге малып,Болсын деп әрі әдемі, әрі берік. Құя алман үгітілген балшық өлең,Көңілімде көл жасаман тамшыменен.Серінің семсеріндей сертке таққан Өлеңнің өткірін бір алшы менен.Ежелден еркебұлан Қасым едім,Бұлқына тасып едім, басып едім.Жүзім – жаз, көңілім – көктем, кең пейілді,Жақсының жүрегіне ғашық едім. Сөзім – жыр, лебізім – күй, ерке едім,Өз жерім, өз елімде еркеледім.Өмірдің алтын сарай аспанына Қиялым қақты қанат ерте менің. Кең жайдым құлашымды дүниеге,Білдім мен қайғыра да, сүйіне де Әйтеуір, әрі-сәрі болғаным жоқ,Ұқтым мен көңілімнің күйі неде… Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан, Сый көрді небір сараң мол Қасымнан.Жолдастың жүзін қайта алдым жинап, Айрылсам ала көңіл он досымнан.Қасыммын, сол баяғы бір Қасыммын,Бақытын ойламаймын құр басымның. Тымырсық түнек болсаң – дұшпаныңмын, Ақ көңіл адал болсаң – сырласыңмын. Боламын ақын Қасым әлі д Смотрите также:Все тексты Ерлан Рыскали >>> |
|
No one else, I'll tell you about myself, Prepare a word that will set my heart on fire. Let me shake the storm that is sinking in the depths and stir it up…
I am the Kasym of Amanzhol Rakhimzhan, I am the age of one of the remaining grandfathers.
Wondering where the trip will end,
At one point in my life as a knot?
Will I stay there forever, Will I perish from the face of the earth?
Or will I start a second life, a red bouquet in the path of the fiery song?
The world, my vast shining place, I will leave a lot of places I can't see. What can I do ?!
Where there is no life, there is a channel, I waited a long time, I wished a lot, I am passionate. Unfortunately, my short life is not enough, I look sad from afar.
How happy you were, the next generation,
I look at your ghost in amazement.
I lay my blanket on the ridge.
In fact, the old place has a lot of wrinkles,
They can hardly find me. You read there, maybe it's a myth, "
We are your friends and relatives, ”he said.
I am grateful to my cousin for being a human being, and one day I will stay with regret. Our guest of the human journey Suddenly hit the ground. Two eyes - two stars in the mandala, Where is the most spectator of the seer. Do not blink, you will one day go out in the dark ?! I regret that one day I will die, I regret that I will not be able to imitate. will I die in vain ?!
My roaring chest is beautiful,
When I speak, I stretch my arms freely. I water and harden them, so that they are beautiful and strong. A grated clay song, With a drop that made a lake in my heart. With a sharp sword of the poem, which I wore like a sword of the sergeant.
My words are a song, my words are a mood, I was a man, I was pampered in my land, in my country. My golden wings flew to the sky of the golden palace of life. I was born, I knew, I was sad, I was happy, I was sad, I was happy, I was happy, I was happy, I was happy, I was happy, I was happy, I was happy, I was happy, I was happy, I was happy, I was happy, I was happy, I was happy, I was happy, I was happy, I was happy.
When I lose ten friends, I feel sad. I am the same Kasym, I do not think about my happiness.
If you are dark, I am your enemy,
If you are honest, I will paint.
I will be a poet Kasym still d
