Текст песни Абай Кунанбаев - Слова Назидания 33
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
|
Егерде мал керек болса, қолөнер үйренбек керек. Мал жұтайды, өнер жұтамайды. Алдау қоспай адал еңбегін сатқан қолөнерлі - қазақтың әулиесі сол. Бірақ құдай тағала қолына аз-маз өнер берген қазақтардың кеселдері болады. Әуелі — бұл ісімді ол ісімнен асырайын деп, артық ісмерлер іздеп жүріп, көріп, біраз істес болып, өнер арттырайын деп, түзден өнер іздемейді. Осы қолындағы аз-мұзына мақтанып, осы да болады деп, баяғы қазақтың талапсыздығына тартып, жатып алады. Екінші - ерінбей істей беру керек қой. Бір-екі қара тапса, малға бөге қалған кісімсіп, «маған мал жоқ па?» дегендей қылып, еріншектік, салдау-салғырттыққа, кербездікке салынады. Үшінші - «дарқансың ғой, өнерлісің ғой, шырағым», немесе «ағеке, нең кетеді, осы ғанамды істеп бер!» дегенде «маған да біреу жалынарлыққа жеткен екенмін» деп мақтанып кетіп, пайдасыз алдауға, қу тілге алданып, өзінің уақытын өткізеді. Және анаған дүниенің қызығы алдауды білген дегізіп, көңілін де мақтандырып кетеді. Төртінші - тамыршылдау келеді. Бағанағы алдамшы шайтан тамыр болалық деп, бір болымсыз нәрсені берген болып, артынан үйтемін-бүйтемін, қарық қыламын дегенге мәз болып, тамырым, досым десе, мен де керектінің бірі болып қалыппын ғой деп, және жасынан іс істеп, үйден шықпағандық қылып, жоқ-барға тырысып, алдағанды білмей, дереу оның жетпегенін жеткіземін деп, тіпті жетпесе өзінен қосып, қылып бер дегенінің бәрін қылып беріп, күні өтіп, еңбек қылар уақытынан айрылып, «жоғары шыққа» қарық болып, тамақ, киім, борыш есінен шығып кетіп, енді олар қысқан күні біреудің малын бұлдап қарызға алады. Оны қылып берейін, мұны қылып берейін деп, соныменен табыс құралмай, борышы асып, дауға айналып, адамшылықтан айрылып, қор болып кетеді. Осы несі екен. Қазақтың баласының өзі алдағыш бола тұрып және өзі біреуге алдатқыш болатұғыны қалай? 1895 Смотрите также:
Все тексты Абай Кунанбаев >>> |
|
Если вам нужен домашний скот, вам нужно научиться ремеслу. Животные пожираются, искусство не пожирается. Он казахский святой, ремесленник, продавший свои честные работы без обмана. Но есть болезни казахов, которым Всевышний дал немного искусства.
Во-первых, он не ищет искусство в пустыне для того, чтобы заработать себе на жизнь, чтобы найти дополнительных работников, увидеть, поработать и улучшить свое искусство. Он гордится тем, что у него есть, и думает, что это произойдет.
Второй - усердно работать. Если он найдет пару черных, он скажет: «У меня нет скота?» лень, медлительность, изящность.
Третий - «ты умный, ты талантливый, моя дорогая» или «Папа, что происходит, просто сделай это!» Он тратит свое время на хвастовство, что его кто-то умолял, что он был обманут бесполезными обманами и оскорблениями. И любопытство к Родине заставляет ее гордиться, как будто она умела обмануть.
Четвертый - укоренение. Коварный дьявол в столбце притворяется корнем, дает что-то отрицательное, жадный, жадный, жадный, жадный, жадный, жадный, жадный, жадный, жадный, быть жадным, быть жадным, быть жадным. Он пытался обмануть, не зная, как обмануть, и сразу сказал ему, что ему мало, и даже если ему не хватило, он сделал все, что должен был сделать, и прошел день, он потерял время, потерял работу, потерял еду, одежду и долги. Однажды он одолжил чей-то скот. Если я попытаюсь это сделать, если я попытаюсь это сделать, тогда нет дохода, есть много долгов, есть спор, есть потеря человечности, есть фонд. Что это? Как казахский ребенок может обмануть и кого-то обмануть?
1895 г.
